دوبیاتی| رقابت شدید انبه های هندوستان و پاکستان در تابستان امارات؛ در امارات، تابستان فقط فصل گرما نیست، فصل رقابت شدید بین طرفداران انبه‌های هندوستان و پاکستان است. انبه، این میوه‌ی محبوب تابستانی، در میان مهاجران جنوب آسیایی با طعم خاطرات کودکی، حس وطن و افتخار ملی گره خورده است.
با ورود انبه‌های خوش‌عطر و طعم به بازار، بحث‌هایی داغ در سوپرمارکت‌ها، گروه‌های واتساپی و مهمانی‌های آخر هفته شکل می‌گیرد: آلفونسو یا انور رتول؟ دسّهری یا سندری؟ بانگاناپلی یا چوسا؟
برای بسیاری از مهاجران، انتخاب نوع انبه یک تصمیم احساسی و شخصی است. در حالی‌که برخی آلفونسوی هندوستان را پادشاه بی‌رقیب می‌دانند، عده‌ای دیگر عاشق شیرینی و لطافت انور رتول پاکستان هستند.
انبه نه تنها میوه ملی هند و پاکستان (و فیلیپین) است، بلکه در بنگلادش هم به عنوان درخت ملی شناخته می‌شود. این میوه، یکی از معدود نمادهای مشترک در منطقه‌ای با تفاوت‌های عمیق است.
در فروشگاه‌ها، برندهایی مثل Mangolicious بیش از ۱۲ تن انبه در یک فصل می‌فروشند. مردم حتی گروه‌های واتساپی برای سفارش گروهی تشکیل می‌دهند. بحث بر سر تفاوت‌های ظریف بین انواع مختلف، از لانگدا و مالدا تا چوسا و سفدا، بسیار جدی است.
قیمت‌ها هم بسته به نوع انبه متفاوت‌اند؛ مثلاً:
- آلفونسو هند: جعبه ۴ کیلویی، ۵۵ درهم
- انور رتول پاکستان: ۳.۵ کیلو، ۵۵ درهم
- سندری پاکستان: ۶ تا ۷ کیلو، ۵۰ درهم
در سال‌های گذشته، فروشگاه‌ها برای جلب توجه، حتی انبه‌ها را با لامبورگینی به مشتریان تحویل داده‌اند!
جالب است بدانید انور رتول در اصل از روستایی در هند آغاز شد و پس از تقسیم، به پاکستان منتقل شد. این داستان، خود موجب افتخار دو طرف شده است.
عشق به انبه فقط مخصوص هندی‌ها و پاکستانی‌ها نیست. اماراتی‌ها نیز این میوه را به عنوان هدیه تابستانی در مجالس رد و بدل می‌کنند.
در نهایت، همان‌طور که یکی از عاشقان انبه می‌گوید: «فرقی نمی‌کند اهل کجا باشی، وقتی صحبت از انبه باشد، همه در یک تیم هستیم: تیم انبه!»
برای دیده شدن کسب و کارت در امارات با dubiati همراه باش!
